Meisjes mogen niet huilen, leerde ik

In mijn opvoeding kreeg ik te horen “meisjes mogen niet huilen.” Vaak wordt dit gezegd over jongens. Ik deed het soms toch, kreeg dan op mijn kop. Dat is lang goed gegaan, tot er een moment kwam dat ik hier zo erg over op mijn kop kreeg, dat het mij jaren later nog last gaf. Gelukkig heb ik een techniek geleerd waardoor ik zaken zelf kan oplossen. In dit geval heb ik hulp gehad van een collega, want het zat erg diep. Niet alleen een voorval van 20 jaar geleden, maar al vanaf kind.

Opgevoed worden met meisjes mogen niet huilen

Ook ik heb mij hier als juf schuldig aan gemaakt. Was een kind gevallen of was er iets anders, dan kwam het huilend bij mij en mijn collega’s. In tranen deed het kind zijn of haar verhaal. En wat zeiden de ervaren juffen? Precies …. dat wat handig was voor de juf: “Stop nu met huilen, want ik kan je niet verstaan.” Gedrag wat ik als stagiaire gekopieerd heb, ondanks dat het voor mij niet goed voelde.
Natuurlijk is het handig om te weten wat er is gebeurd, maar vaak zijn er op het schoolplein nog wel vriendjes die je dat kunnen vertellen. En wijzen is ook een heel goede manier om er achter te komen waar het kind pijn heeft.

Als invalster in een groep 5 of 6 kreeg ik met verdriet door rouw te maken. Een van de grootouders van een jongen was overleden. Hier was het kind verdrietig om, hij kwam op school, ook op de dag van de uitvaart. Alleen wilde hij die dag niet op school zijn, hij wilde naar het afscheid toe.
De eerste dagen huilde het kind soms, ik heb dit laten gebeuren. Omdat ik dit kind nauwelijks kende en niet goed wist hoe te handelen, heb ik er een collega bij geroepen toen het huilen niet ophield op de dag van de uitvaart. Die heeft met het kind gepraat en het huilen stopte.

Waarom mogen we niet huilen?

Waarom mogen jongens niet huilen? Of zeggen ouders meisjes mogen niet huilen?

• Moet het kind sterk en stoer overkomen?
• Is het kind zwak als het huilt?
• Hebben de ouders zelf altijd gehoord dat ze niet mochten huilen?
• Schamen de ouders zich als hun kind huilt?
• Huilen de ouders zelf ook nooit?

Wat wij als kind doen is het kopiëren van gedrag van onze ouders. Als zij geleerd hebben dat ze niet mogen huilen, willen ze vaak ook niet dat hun kind dat doet.

Wat zijn de gevolgen als je zegt “Meisjes mogen niet huilen!”

Waarom zou je niet mogen huilen, verdrietig zijn als er iets is gebeurd waardoor jij je zo voelt? Juist door te huilen en je emoties te tonen kun je voorkomen dat je er jaren later nog last van krijgt. Dan heeft het zich vastgezet in je lichaam, heeft je ongemak bezorgd. Hoe zich dat uit, kan per persoon verschillen. In je gedrag of door lichamelijke klachten.
Ik had vaak last van snaaien als er iets was. Ik dacht dat het alleen bij stress was. Maar deze dagen waren het bij mij snaaibuien, zelfs dooreten terwijl ik al vol zat, mij al wat misselijk begon te voelen. Voorbij het punt gaan dat ik normaal al stop met eten.

Het kan ook zijn dat je je sociaal onhandig voelt als je iemand tegenkomt die huilt. Wat zeg je tegen iemand? Want je weet zelf niet hoe jij je voelt wanneer je huilt. Je kunt jezelf hierin niet herkennen. Dus weet je ook niet hoe de ander zich kan voelen en waar die misschien behoefte aan heeft.
Wat mij deze dagen heeft geholpen was het luisterend oor om mijn verhaal te vertellen. Onverwachte cadeautjes, berichten van medeleven uit mijn omgeving, de vragen hoe het nu gaat. En de mogelijkheid om nu dit trauma te verwerken.

Heb jij ook je leven lang gehoord dat je niet mag huilen?